Καλύτεροι φωτογράφοι γάμου, μια υποκειμενική επιλογή

Το ποιος θα είναι ο καλύτερος φωτογράφος γάμου, είναι κάτι που απασχολεί και μπερδεύει πολλά ζευγάρια στην επιλογή φωτογράφου για το γάμο τους.Διαφορετικοί φωτογράφοι γάμου προσφέρουν διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης μέσω του ύφους τους, προκειμένου να πετύχουν τους συγκεκριμένους στόχους τους στην φωτογράφηση. Υπάρχουν τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις.

Οι παραδοσιακοί φωτογράφοι γάμου.

Ο γνωστός τρόπος  που γινόταν η  φωτογράφηση γάμου, με διαρκή παρέμβαση κατά την διάρκεια της τελετής, όπου το  αποτέλεσμα είναι κάποια αξιοπρεπή πορτραίτα, χωρίς να υπάρχει δημιουργικό ενδιαφέρον και αυθεντικά στιγμιότυπα.

Οι φωτογράφοι γάμου με ύφος μόδας.

Φωτογράφοι γάμου που κυρίως προέρχονται από τον χώρο τις μόδας και της διαφημιστικής φωτογραφίας. Το ύφος τους σχετίζεται με την φωτογράφηση μοντέλων και διαφημιστικής καμπάνιας προϊόντων. Το αποτέλεσμα είναι κυρίως  φωτογραφίες  σε εξωτερικούς χώρους  που παραπέμπει σε περιοδικά μόδας σε ειδυλλιακές τοποθεσίες.

Οι φωτορεπόρτερ γάμου.

Είναι το ύφος στο οποίο ο φωτογράφος γάμου, παραμένει απαρατήρητος και φωτογραφίζει χωρίς να στήνει και διακόπτει το ζευγάρι, αφήνοντας την τελετή να εξελιχθεί χωρίς παρέμβαση. Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες για τον φωτορεπόρτερ γάμου.Θα έχετε παρατηρήσει ότι  πολλοί φωτογράφοι γάμου συνδυάζουν, στοιχεία από όλα τα παραπάνω είδη φωτογράφησης γάμου, δίνοντας όμως βάρος σε αυτό που τους εκφράζει καλύτερα.

Τελικά μήπως οι επιλογή  του καλύτερου φωτογράφου γάμου δεν είναι τόσο υποκειμενική όσο φαντάζει αρχικά, εφόσον γνωρίζουμε τα διαφορετικά είδη και το αποτέλεσμα αυτών;

Σε τι διαφέρει ένας φωτορεπόρτερ γάμου από έναν “παραδοσιακό” φωτογράφο γάμου;

Ο φωτορεπόρτερ γάμου εξιστορεί το γεγονός της ημέρας αφηγούμενος μια φωτογραφική ιστορία, όπως θα έκανε φωτογραφίζοντας ένα δημόσιο γεγονός για μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό. Στον γάμο φωτογραφίζει στιγμιότυπα, όπου οι εικονιζόμενοι εκφράζουν τα συναισθήματα τους, τις χαράς, λύπης η έκπληξης, προσπαθώντας να μην γίνεται αντιληπτός από τους ανθρώπους που φωτογραφίζει.

Στο φωτορεπορτάζ για να θεωρείται μια φωτογραφία καλή και αυθεντική, είναι πολύ σημαντικό ο εικονιζόμενος να μην γνωρίζει ότι φωτογραφίζεται γιατί αυτομάτως αλλάζουν οι αντιδράσεις του, ο τρόπος κίνησης, και οι πιθανές ενέργειες του. Οι περισσότεροι άνθρωποι νοιώθουν αμήχανα όταν φωτογραφίζονται από έναν φωτογράφο και η αμηχανία τους είναι έκδηλοι στις εικόνες. Φυσικά ακόμα και ένας έμπειρος φωτορεπόρτερ δεν είναι αόρατος. Για αυτόν τον λόγο αναμιγνύεται με το πλήθος και όταν οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει την παρουσία του και “παρασυρθεί” από το γεγονός, φωτογραφίζονται έμμεσα, χωρίς να το καταλαβαίνουν.

Οι πιο έμπειροι φωτορεπόρτερ, προσπαθούν οι εικόνες τους να είναι αυθεντικές, αλλά παράλληλα και δημιουργικές, ώστε να είναι ακόμα πιο ελκυστικές και εντυπωσιακές από μια απλή, πεζή φωτογραφία, όπως μια ομαδική η ένα απλό στιγμιότυπο.

Ο “παραδοσιακός” φωτογράφος γάμου στήνει τους ανθρώπους σε πόζες, χωρίς να πηγαίνει την δουλεία του παραπέρα και παρόλο που η δουλεία του μπορεί να είναι καλή τεχνικά και αισθητικά, λείπουν τα στοιχεία που θα την κάνουν να ξεχωρίζει από την φωτογράφηση που θα έκαναν οι περισσότεροι φωτογράφοι.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας φωτορεπόρτερ δεν φωτογραφίζει και “παραδοσιακά” όταν για παράδειγμα κάνει μια ομαδική φωτογράφηση η τοποθετεί το ζευγάρι για να κάνει μερικά δημιουργικά πορτραίτα, σε εξωτερικές τοποθεσίες. Αλλά δεν κάνει μόνο αυτό, πηγαίνει την δουλεία του πιο πέρα, ώστε να είναι αυθεντική, δημιουργική και εντυπωσιακή.

Ανεβαίνοντας επίπεδα στις φωτογραφίες σας

Άρθρο του George Barr από Luminus-landscape.com σε ελληνική μετάφραση.

http://www.luminous-landscape.com/essays/next-level.shtml

Ανεβαίνοντας επίπεδα στις φωτογραφίες σας.

Αισθητικά επίπεδα.

Α. Οι εικόνες δεν φαίνεται να έχουν ένα σαφές μήνυμα, και δεν κάνουν καλά  στιγμιότυπα.

Β.  Αξιοπρεπή στιγμιότυπα.

Γ. Οι φίλοι θαυμάζουν τα “στιγμιότυπα” σας.

Δ. Οι φωτογραφίες αρχίζουν να έχουν καλλιτεχνική αξία για τον εαυτό τους.

Ε. Οι φωτογραφίες είναι υπέροχες, αλλά όχι αξιέπαινες – λείπει το συναισθηματικό αντίκτυπο.

Z. Ισχυρές φωτογραφίες, πολύ αξιόλογη σύνθεση, σαφές μήνυμα, υπέροχες!

H. Η καλύτερες φωτογραφίες που έγιναν ποτέ, οι σπουδαίες, ιστορικές εικόνες της φωτογραφίας.

Α.  Επίπεδο Αισθητικής

Οι φωτογραφίες δεν φαίνεται να έχουν ένα σημείο, δεν δείχνουν τα πράγματα σε πλεονέκτημα, και δεν απεικονίζουν την αιχμή τις δράσης ή την καλύτερη πόζα, είναι το είδος των φωτογραφιών που μόνο ένα γενναιόδωρο άτομο θα μπορούσε να θαυμάσει ώστε να μην μας απογοητεύσει. Δεν υπάρχει σε αυτές φωτογραφική δεξιότητα ή καλλιτεχνική εμπειρία  και  γνωρίζουμε ότι αυτές οι φωτογραφίες δεν συναρπάζουν και είναι απόλυτα πεζές. Μιλάμε για το τυπικό στιγμιότυπο που απογοητεύει τον κάθε φωτογράφο, και δεν θα έμπαινε  σε ένα λεύκωμα. Ο φωτογράφος απορεί για τον λόγο και τον κόπο που κατέβαλε σε αυτήν την φωτογραφία.

Β.  Επίπεδο Αισθητικής

Οι φωτογραφίες  αυτές είναι αξιοπρεπή στιγμιότυπα, όπως μνήμες γεγονότων και ανθρώπων και που εξυπηρετούν καλά έναν σκοπό αποτύπωσης μόνο, έστω και αν δεν συναρπάζουν. Δεν υπάρχει  ο παράγοντας του ενθουσιασμού σε αυτές βλέποντας τις όπως κάτι το πρωτότυπο η το διαφορετικό .Ο φωτογράφος, άνετα παρουσιάζει τις φωτογραφίες αυτές στους φίλους του που θέλουν να γνωρίσουν πως ήταν οι διακοπές του, αλλά πιθανόν δεν θα τις έδειχνε σε άλλον φωτογράφο ως φωτογραφίες ιδιαίτερες με δημιουργική αξία.  Οι φωτογραφίες αυτές δεν αντικατοπτρίζουν τον ενθουσιασμό κατά το χρόνο λήψης της φωτογραφίας.

Γ.  Επίπεδο  Αισθητικής

Οι φωτογραφίες αυτές δημιουργούν θαυμασμό σε  φίλους, αλλά ίσως όχι σε φωτογράφους και καλλιτέχνες.

Παρόλο που συλλαμβάνουν την αιχμή τις δράσης, έχουν καλές πόζες, και δραματικές συνθήκες φωτισμού, και κυρίως δείχνουν κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες σύνθεσης, είναι σχεδόν αρκετά καλές για να μπουν  σε ένα ετήσιο ημερολόγιο  όπως  ο “Νομός Δράμας”.

Δεν έχουν καλλιτεχνική αξία σε αυτό το σημείο και γενικά περιγράφονται ως “όμορφες  φωτογραφίες”.

Δ. Επίπεδο  Αισθητικής

Οι φωτογραφίες αρχίζουν να δείχνουν ότι αξίζουν και δεν είναι μια απλή υπενθύμιση κάποιου γεγονότος η μέρους.

Είναι εύκολο να δούμε ότι έχει καταβληθεί προσπάθεια  σύνθεσης στην φωτογραφία με τρόπους, ενδιαφέρων και δημιουργικούς. Υπάρχουν στοιχεία της φωτογραφίας που δεν λειτουργούν καλά και είναι το είδος της φωτογραφίας, που σε κάνει να νομίζεις ότι αυτό θα ήταν μια μεγάλη φωτογραφία, μόνο αν θα μπορούσα να την ξανακάνω, και να άλλαζα αυτό και εκείνο. Ορισμένα από τα στοιχεία της σύνθεσης λειτουργούν, αλλά όχι όλα. Ο φωτογράφος απέχει από τον κατάλληλο τόπο, κάποιες ώρες και  την σωστή στιγμή. Η φωτογραφία δεν είναι ισχυρή, και το μήνυμα τις δεν είναι σαφής. Υπάρχουν στοιχεία σε  αυτήν τη φωτογραφία που αποσπούν την δύναμη τις.

E. Επίπεδο  Αισθητικής

Οι φωτογραφίες είναι γενικά θαυμαστές και  οι φωτογράφοι που θα τις έβλεπαν θα αντιδρούσαν λέγοντας “πόσο θα ήθελα να είχα κάνει αυτή την φωτογραφία. ” η σύνθεση είναι σωστή, το θέμα ενδιαφέρον, η παρουσίαση του θέματος αποτελεσματική.

Το μόνο που λείπει είναι μια συναισθηματική αντίδραση στην φωτογραφία. Πιθανότερα θα λέγατε “μπράβο” αντί “Θεέ μου” ή κάποιου είδους συναισθηματική βλαστημιά. Οι φωτογραφίες αρχίζουν να λειτουργούν σε  περισσότερα από ένα επίπεδα, έχοντας περισσότερα και πιο πολύπλοκα στοιχειά σύνθεσης, σε σχέση με μια φωτογραφία, που συνδυάζει δυο αυτονόητα, μια φωτογραφία απλή. Έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια, τα πράγματα είναι ακριβώς στην σωστή σειρά και σε πολλά επίπεδα.

Σε 30 δευτερόλεπτα  ίσως και παραπάνω, η φωτογραφία έχει δώσει ότι μπορούσε  να προσφέρει.

Ζ.  Επίπεδο  Αισθητικής

Αυτές οι φωτογραφίες είναι πολύ ισχυρές, αυτές δημιουργούν συναισθηματικές αντιδράσεις. Μπορεί να μην  βάλετε υποθήκη το σπίτι σας για να την αγοράσετε και δεν προσκυνάτε μπροστά σε αυτές, αλλά είναι υπέροχες. Οι περισσότεροι από εμάς θα ήταν ευτυχής αν κατάφερναν να κάνουν μερικές τέτοιες φωτογραφίες. Αυτές οι φωτογραφίες μας δείχνουν  πράγματα που δεν γνωρίζαμε, έχουν ουσία, που την απεικονίζουν και διασαφηνίζεται. Οι περισσότερες από τις φωτογραφίες των μεγάλων φωτογράφων εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή. Οι αντιδράσεις σε αυτές τις φωτογραφίες είναι “φοβερή”, “ακριβώς”, “μεγάλη”, “αυτό είναι  πολύ καλό” και παρόμοια. Είναι δυνατόν να περάσουν 20 λεπτά, βλέποντας τις και να εξακολουθείτε να βρίσκετε  νέα πράγματα που αξίζει να δείτε , νέες συνδέσεις,  νέα μηνύματα.

Η. Επίπεδο  Αισθητικής

Αυτές είναι οι μεγάλες φωτογραφίες της ιστορίας, αυτές, που σας κάνουν να κλαίτε  ή να ορκίζεστε σε αυτές. Αυτές είναι μια χούφτα φωτογραφιών τόσο εξαιρετικών, όπου ακόμη και οι καλύτεροι φωτογράφοι στην ιστορία έχουν κάνει μόνο μερικές στην καλύτερη περίπτωση. Εδώ έγκειται η ‘Pepper Αριθμός 30′,του Weston Edward, αλλά όχι πολλές άλλες εικόνες, επίσης  περιλαμβάνονται οι καλύτερες του Ansel  Adams, αλλά όχι όλες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς οι θνητοί δεν θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια τέτοια φωτογραφία που να ταιριάζει  σε αυτή την κατηγορία, θα ήμασταν τυχεροί αν το καταφέρναμε μία φορά. Αυτές είναι οι μαγικές φωτογραφίες, αυτές που λάμπουν, που είναι τόσο τέλειο το μήνυμα τους, όπου γίνονται “εικονικές”. Θα μπορούσε να ανήκει σε αυτήν την κατηγορία  η MigrantMother από τη  Dorothea Lange ή από τον Steve McCurry  η εικόνα Afghan  girl  portrait, και το  napalmed  girl  running, η Clearing Winter Storm, από Ansel Adams, καθώς και πολλές εικόνες του Henri Cartier Bresson.

Στα τελευταία αισθητικά επίπεδα, θα μπορούσατε να σκεφτείτε εικόνες, ποιο συγχρόνων φωτογράφων που σας αρέσουν και σας έχουν επηρεάσει, όπως εικόνες του Κώστα Μάνου, Νίκου Οικονομόπουλου, κτλ, όπως οι παρακάτω.

https://goo.gl/photos/FSDZokP3mHh5Kiwf8